wordify
bokmålsordboka
tordne
VERB
Av torden
brake, dundre
Lyne og tordne
Det tordner (det er tordenvær)
Han tordnet imot dem (skjente, brukte et kraftig språk)
Som adjektiv i presens partisipp:
Få tordnende applaus
nynorskordboka
torn
SUBSTANTIV
Norrønt þorn
Spiss, stikkande utvekst på plante; beinliknande, spiss, stikkande utvekst på visse dyr; pigg, tagg
Ingen roser utan tornar
Katten fekk ein torn i poten
I uttrykk:
Noko som stadig piner og plagar ein, særleg i bibelmål, i uttrykk:
Ha ein torn i kroppen (jamfør 2. Kor 12,7)
Ein torn i auga for ein
Til plage, etter 4. Mos 33,55
tornebusk, tornebuske
SUBSTANTIV
Busk med tornar; klunger
tornado
SUBSTANTIV
Gjennom engelsk, frå spansk
Sterkaste type av kvervelvind; kvervelstorm, skypumpe
tornblad
SUBSTANTIV
Blad som er omlaga til torn(ar)