bokmålsordboka
tein
SUBSTANTIV
Av nylatin thea ‘te’
tein
SUBSTANTIV
Norrønt teinn
Liten kvist, renning
Misteltein, rognetein
Konisk trestav med en tung svingskive i den ene enden til å spinne med
Spinne på tein
Håndtein
teine
SUBSTANTIV
Norrønt teina
Ruselignende fiskeredskap av flettverk, garn, netting eller lignende
Sette teiner
Hummerteine, åleteine
kløvmeis flettet av vidjer
teinekalv
SUBSTANTIV
Inngang til teine
nynorskordboka
tein
SUBSTANTIV
Nylaging av nylatin thea ‘te’ og III -in
Koffein i te; testoff
tein
SUBSTANTIV
Norrønt teinn
Rotskot, stubbeskot frå tre; renning, kvist
Misteltein
Lang pinne, tynn lita stong; list
Jerntein
Primitiv handreiskap til å spinne med, laga av ein konisk trestuv med ei tung svingskive
Handtein
Spinne på tein
teine
SUBSTANTIV
Norrønt teina; av tein
Fiskereiskap av flettverk, netting og liknande der fisk o a må gjennom ein kileforma inngang og kjem inn i eit rom det er vanskeleg å finne ut av; jamfør ruse
Hummarteine
åleteine
Setje teiner
Kløvmeis fletta av vidjer
Kasse over kvernsteinane som kornet renn or og ned i kvernauget
teinebåt
SUBSTANTIV
Båt som fraktar teiner; sjå teine