bokmålsordboka
stutte
VERB
Gjøre stutt, korte
stutteri
SUBSTANTIV
Fra tysk av, eldre tysk Stute ‘hoppe’; beslektet med sto
Anlegg for avl og oppdrett av hester
stutt
ADJEKTIV
Norrønt stuttr
nynorskordboka
stutteri
SUBSTANTIV
Frå tysk av, eldre tysk Stute ‘sto (II)'
Institusjon der ein driv avl og oppal av hestar
stutt-tenkt, stuttenkt
ADJEKTIV
Som ikkje tenkjer eller er tenkt gjennom til endes; korttenkt, tankelaus, uklok
stuttenkt, stutt-tenkt
ADJEKTIV
stutt
ADJEKTIV
Norrønt stuttr
Som ikkje er lang; kort
Ei stutt samtale
Vere stutt, men breivaksen
Bli for stutt (òg: ikkje greie seg)
Vere stutt på det