bokmålsordboka
stusse
VERB
Fra tysk; samme opprinnelse som stusse
Klippe kortere
Stusse hår og skjegg
Stusse hekken
Pynte, stase (seg)
Stusse seg til festen
stusse
VERB
Fra tysk egentlig ‘(få til å) støte mot’
Bli forundret, stanse opp og tenke seg om
Jeg stusset da jeg hørte det
Stusse over noe
Ballen stusset
Gi et lite spark eller støt
Spilleren stusset ballen videre
stuss
ADJEKTIV
Tysk; beslektet med stuss
Sitte stuss og tverr
nynorskordboka
stusse
SUBSTANTIV
Samanheng med stusse
stusse
VERB
Frå tysk; same opphav som stusse
Klippe stuttare
Stusse hår og skjegg
Stusse hekken
Stusse seg
Stelle til; ståke
stusse
VERB
Frå tysk eigenleg ‘(få til å) støyte mot’
Stoppe opp og tenkje seg om; bli undren; grunne, lure på
Eg stussa da eg høyrde det
Stusse over noko
Sprette lett
Ballen stussa
Sende vidare med eit lett spark og liknande
Spelaren stussa ballen vidare
stuss
ADJEKTIV
Frå tysk; samanheng med stuss
Gå stuss og still
Stuss og tverr