bokmålsordboka
spretten
ADJEKTIV
Rask og lett, spenstig
sprett
SUBSTANTIV
Av sprette
Det var dårlig sprett i ballen
Det er for mye sprett på hoppet (hoppkanten peker for mye opp)
Larve av mygg eller andre små insekter i ferskvann
En liten sprett av en kar
sprett
SUBSTANTIV
I hopp og sprett
Det at løvet spretter
Bjørka stod i sprett
Løvsprett
nynorskordboka
spretten
ADJEKTIV
Ein spretten ball
Ei spretten jente
Som ter seg som ein sprett
sprett
SUBSTANTIV
Av sprette
Ein ball med dårleg sprett
Det er for mykje sprett på hoppet (hoppkanten peikar for mykje opp)
Få ein sprett på kleda
Smådyr i ferskvatn
Ein liten sprett av ein kar
sprett
SUBSTANTIV
Det gjekk i hopp og sprett
Det at lauvet sprett
Lauvsprett
Bjørka stod i sprett