wordify
bokmålsordboka
smell
SUBSTANTIV
Kort, skarp lyd
Slå igjen døra med et smell
Høre smellet fra en eksplosjon
Futt og fart
Det var noe med smell i
smell
SUBSTANTIV
Av smelle
slag, spark, støt
Få en smell i siden
sammenstøt
Kraftig smell mellom buss og trikk
smelle
SUBSTANTIV
Plante av slekta Silene i nellikfamilien
smellkyss
SUBSTANTIV
Av smelle
Smellende kyss
nynorskordboka
smell
SUBSTANTIV
Av smelle
Stutt, skarp lyd; skrell
Høyre eit smell frå eksplosjonen
Late att døra med eit smell
fart, futt
Eit programinnslag med smell i
smell
SUBSTANTIV
Av smelle
slag, spark, støyt
Få ein smell i foten i ein fotballkamp
samanstøyt
Ein kraftig smell mellom to bilar
brest, sprekk
Ein smell i glaset
smelleblom
SUBSTANTIV
smelle
smellar
SUBSTANTIV
(insekt i) familie av ordenen biller; Elateridae
Smellarane har ein reiskap på brystet som gjer at dei kan sprette til vêrs med ein knepp