wordify
bokmålsordboka
seile, segle
VERB
Norrønt sigla
Bevege seg ved hjelp av seil og vind
Et skip seilte forbi
Skuta seiler godt
Reise, frakte med seilfartøy
Seile langs hele kysten
Vil du seile meg over fjorden?
Gå i fart
Han seilte i fem år som stuert
Båten seiler på Sør-Amerika
navigere, styre
Seile etter landemerker
Seile inn
Tjene ved fraktinntekt
La seile sin egen sjø
Overlate til seg selv
Seile i medvind
Også: ha medgang
Flyte, drive (med vind og strøm)
Stokken seilte nedover elva
sveve
En ørn seilte høyt oppe i det blå
ake, skli
Han gikk over ende og seilte bortover isen
I presens partisipp:; bevege seg verdig
Fruen kom seilende inn
sjangle, falle
Seile over ende
seiler, segler
SUBSTANTIV
En som seiler, driver seilsport
Seilerne har inntatt Hankø
Seilfartøy
Skuta er en god seiler
Fugl av ordenen Apodiformes
nynorskordboka
segle, sigle
SUBSTANTIV
Av segl
Rom der masta står
segle, sigle
VERB
Norrønt sigla
Kome seg fram, flytte seg med hjelp av segl og vind
Skuta seglar godt
Skipet segla forbi
Frakte, reise med seglbåt
Segle langs heile kysten
navigere, styre
Segle etter landemerke
Gå i fart
Han segla i fem år som stuert
Båten segla på Sør-Amerika
òg: ha medgang
Segle i medvind
Kan du segle meg over fjorden
Segle til sjøs
Segle frampå
Renne på grunn
Segle inn
Tene på fraktinntekter
Segle sin eigen sjø
Overlate til seg sjølv
Drive, flyte (med vind og straum)
Stokken segla nedover elva
Fare glidande eller svivande gjennom lufta; flyte på vengene
ørna segla høgt oppe på himmelen
ake, skli
Han ramla og segla heile bakken ned på bakenden
Skri vørdeleg
Frua kom seglande inn i sid kjole
falle, kante
Segle over ende
seglestein, siglestein
SUBSTANTIV
Stein til ballast i botnen på ein båt
segle på bølgja den blå
Vere til sjøs; Sjå: bølgje