bokmålsordboka
røynsle
SUBSTANTIV
Ha lang røynsle
nynorskordboka
røynsle
SUBSTANTIV
Det ein lærer av motgang og medgang i livet; kunnskap som er tileigna gjennom eiga oppleving; livsvisdom; øving, rutine, trening
Få, hauste, vinne røynsle
Tale av eiga røynsle
Byggje på røynsler
Ho har lang røynsle i faget
røynslebakgrunn
SUBSTANTIV
Noko ein sjølv har røynt; sjå røyne
røynslegrunnlag
SUBSTANTIV
røynslevitskap
SUBSTANTIV
Empirisk vitskap