wordify
bokmålsordboka
plent
ADVERB
Beslektet med platt
helt, endelig, absolutt
Nekte plent
Plent umulig
plenty
ADVERB
Engelsk ‘mengde’
Nok av, i overflod
Være, ha plenty av noe
nynorskordboka
plent
ADJEKTIV
Samanheng med platt
tilbakehalden, blyg, varsam, sparsam
Jenta var plent (var atterhalden, gjekk ikkje med på kva som helst)
Dei var plente på maten (varsame med å forsyne seg)
punktleg, nøyaktig, presis
Ein plent kar (som held det han lovar)
Som adverb:
Arbeide plent og kjapt
Klokka var plent sju
Nett, akkurat
Plent såleis lyder namnet
Som adverb: heilt (ut), avgjort, absolutt
Nekte plent
Plent uråd
plente
SUBSTANTIV
Frå lågtysk samanheng med I plante
Ung plante som skal plantast ut eller om; no oftast: utplantingsplante
Kålplente
Tau til å halde not, garn på plass
plente
VERB
Av plent
plenty
ADVERB
Engelsk
Rikeleg, flust, fullt opp av, nok