wordify
bokmålsordboka
omstendelig
ADJEKTIV
Fra tysk; se omstendighet
Utførlig og detaljert
En omstendelig beskrivelse
En omstendelig person (som søker å få med alt, både vesentlig og uvesentlig)
nynorskordboka
omstende
SUBSTANTIV
Etter lågtysk, opphavleg etter latin circumstantia
forhold, tilhøve; faktor
Særlege omstende som gjev grunnlag for fritak
I jus:
Formildande, skjerpande omstende
høve, tilfelle
Under alle omstende
(ytre) vilkår
Leve under vanskelege ytre omstende
omstendeleg
ADJEKTIV
nøyaktig, utførleg, detaljert; langdryg
Ei omstendeleg opprekning av feila i manuskriptet
Ei omstendeleg soge
Ein omstendeleg person (ein som òg tek med uviktige småting)