wordify
bokmålsordboka
område
SUBSTANTIV
Fra svensk egentlig ‘distrikt som en rår over’
(avgrenset) del av land eller hav, distrikt
Fugleartene i dette området
Et tett befolket område
Okkupert område
Havområde, landområde
fag, bransje, gren
Siste nytt på området
Være spesialist på et område
Interesseområde
områdeplanlegging
SUBSTANTIV
Planlegging med tanke på samordnet og rasjonell utbygging av næringslivet i et geografisk område
områdesjef
SUBSTANTIV
Sjef for et heimevernsområde
nynorskordboka
område
SUBSTANTIV
Frå svensk av råda om ‘råde for’, eigenleg ‘distrikt som ein rår over’
(avgrensa) del av land eller hav; areal, territorium; distrikt, vald
Okkupert område
Eit stort område med dyrka mark
Som etterledd i:
friområde, havområde, kystområde, landområde
fag, grein, verkefelt; bransje
Vere spesialist på eit område
Siste nytt på området
områ, område
VERB
Refleksivt: tenkje seg om før ein tek ei avgjerd
Trenge nokre dagar å områ seg på
områdeplan
SUBSTANTIV
Offentleg plan om utbygging av arbeids- og næringsliv i eit (mindre) område
områdeplanlegging
SUBSTANTIV