bokmålsordboka
SUBSTANTIV
Fra middelalderlatin ‘(område der en lensherre har) domsrett’
Landområde med eget forvaltnings- eller administrasjonsansvar
Distriktet Champagne i Frankrike
Leger, politi og brannmannskaper i distriktet
Landlig område, ofte til forskjell fra by eller sentrum; utkantstrøk
Styre bosetning og virksomheter til distriktet
Ute i distriktene
SUBSTANTIV
Eldre betegnelse for kommunehelsetjeneste
SUBSTANTIV
Fra 1969 til 1994: navn på regional høyskole
nynorskordboka
distrikt
SUBSTANTIV
Frå mellomalderlatin ‘(område der ein lensherre har) domsrett’
Landområde med eige forvaltings- eller administrasjonsansvar
Eldre grenser mellom større distrikt og landsdelar
Lensmannskontora i distriktet
Landleg område, ofte til skilnad frå by eller sentrum; utkantstrøk
Ute i distrikta
Motsetnaden mellom distrikt og sentrum
distriktshelseteneste, distriktshelsetenest
SUBSTANTIV
Eldre nemning på kommunehelseteneste
distriktshøgskule, distriktshøgskole
SUBSTANTIV
Frå 1969 til 1994: namn på regional høgskule