wordify
bokmålsordboka
nykke
SUBSTANTIV
Fra tysk, lavtysk egentlig ‘ondskap, plutselig støt’
Forskrudd idé, grille, innfall
Primadonnanykker
Sette nykker i hodet på noen
Vi må plukke av henne disse nykkene
nykke, nøkke
VERB
Norrønt hnykkja
rykke, nappe, trekke
nykket, nykkete
ADJEKTIV
Full av nykker
nynorskordboka
nykke
SUBSTANTIV
Frå tysk, eller lågtysk samanheng med I nykkje
Særleg i fleirtal: innfall, lune
Primadonnanykke
Vere full av nykker
nykke, nykkje
VERB
Norrønt hnykkja
Dra snøgt eller brått, rykkje, nappe (til seg)
Hesten nykte i taumane
Nykke til
nykke, nykkje
VERB
Av nokk
neie, njode, node
nykkerose
SUBSTANTIV
Av nykk
Vassplante med flyteblad og store, kvite blomstrar (slekta Nymphaea) eller gule blomstrar (slekta Nuphar); vasslilje