bokmålsordboka
middel
SUBSTANTIV
Lavtysk; samme opprinnelse som middel
Noe en bruker til et visst formål; hjelp, rådgjerd, medisin; metode; utvei; redskap
Målet helliger middelet
Ikke sky noe middel
Bruke, prøve alle midler
Botemiddel, hjelpemiddel, legemiddel, næringsmiddel, pussemiddel, virkemiddel
I pl: økonomiske ressurser, penger
Staten vil stille midler til rådighet
middel
SUBSTANTIV
Lavtysk substantivisk av adjektiv; se middel-
Lammene veier 15 kg i middel
I middel
middel
SUBSTANTIV
Av middel
middelhavsfarer
SUBSTANTIV
Sjømann eller skip i fart på Middelhavet
Nedsettende: person som ikke utmerker seg, en middels utrustet person
nynorskordboka
middel
SUBSTANTIV
Frå lågtysk; same opphav som middel
Noko ein bruker for eit visst føremål; hjelp, råd; rådgjerd; medisin; metode, utveg; reiskap
Bruke, prøve alle middel
Ikkje sky noko middel
Bruke eit middel mot smerter
middel
SUBSTANTIV
Norrønt meðal preposisjon og adverb ‘mellom’; sjå middel-; eigenleg eit adjektiv
gjennomsnitt; middeltal; middelverdi, særleg i uttrykk i m-
Lamma vog 15 kg i middel
Produksjonen har ein middel på 2000 tonn i veka
middelsol
SUBSTANTIV
Tenkt sol som går langs ekvator med jamn fart og såleis gjev jamlange døgn
middelhøgd
SUBSTANTIV
Gjennomsnittshøgd