wordify
bokmålsordboka
mene, meine
VERB
Norrønt meina, fra lavtysk
Ha i tankene, tenke på, sikte til
Jeg skjønner ikke hva du mener
Det mener du ikke!
Si det en mener
Ha til hensikt
Hun mente ikke å gjøre noe galt
Det var ikke så galt ment som det var sagt
Hun var ment på å reise
tenke, tro, tru
Jeg mener at jeg så det i avisen i går
Han visste ikke hva han skulle mene om den saken
For å framheve et faktum:
Ja, virkelig
Ja, det skulle jeg mene!
mened, meined
SUBSTANTIV
Av men
Falsk ed
nynorskordboka
meine
VERB
Norrønt meina, frå lågtysk
Ha i tankane, tenkje på; sikte til
Eg skjønar ikkje kva du meiner
Kva meiner du med det?
Pengane var meinte som ei gåve
Føle eller tenkje inst inne
Det var ikkje så gale meint som det var sagt
Seie det ein meiner
Meine alvor
Meine det godt
Det var sikkert godt meint
tenkje, tenke; synast
Eg meiner eg såg det i avisa i går
Meine seg snytt
Ha (og hevde) ei sjølvstendig oppfatning
Ho visste ikkje kva ho skulle meine om den saka
For å framheve noko som eit faktum
Ja, verkeleg
Ja, det skulle eg meine!
Meine på
Hevde, påstå
Ha til føremål, vere tenkt på, akte
Han meinte på å dra
meineid
SUBSTANTIV
Av mein
Eid på falsk forklaring
Gjere, sverje meineid
meineidar
SUBSTANTIV
Person som gjer meineid
meine på
Hevde, påstå; ha til føremål, vere tenkt på, akte
Han meinte på å dra
Sjå: meine