bokmålsordboka
materie
SUBSTANTIV
Fra latin ‘stoff, emne, virke’
Stofflig, fysisk virkelighet
ånd og materie
En ubekvem materie
Boka er i materie
Boka er i form av trykte ark som ikke er heftet el innbundet
Gul væske fra et betent sår, puss, verk
materiell
SUBSTANTIV
Utstyr som er nødvendig for å utføre en viss virksomhet
Undervisningsmateriell
Teknisk materiell
Jernbanens rullende materiell
materiell
ADJEKTIV
Fra fransk
En ulykke med bare materielle skader (til forskjell fra personskade)
Materielle nytelser
Materielle og åndelige behov
nynorskordboka
materie
SUBSTANTIV
Latin materia ‘stoff, emne, vyrke’
Stoffleg, fysisk røynd
ånd og materie
Ein uhandterleg materie
Boka er i materie
Boka finst i form av prenta ark som ikkje er hefta el. innbundne
Gul væske frå eit betent sår; puss, verk, våg
materiell
SUBSTANTIV
Hjelpemiddel som reiskapar, maskinar og liknande; utstyr
Undervisningsmateriell
Setje inn meir materiell på bussrutene (fleire bussar)
materiell
ADJEKTIV
Frå fransk av, seinlatin materialis; sjå material
Materiell og åndeleg kultur
Ei ulykke med berre materielle skadar (motsett personskade)
Materielle gode som mat og klede