wordify
bokmålsordboka
kverv
SUBSTANTIV
Beslektet med kvarv
Omgang, rad av bord eller planker i fartøy
Rad av masker i et garn
kverv
ADJEKTIV
Norrønt hverfr
Særlig om båt: som går skjevt, som lett dreier av
udrøy, udryg
rask, smidig, spenstig
kverve
SUBSTANTIV
Ring av vidje eller ståltråd til å stenge grind med
kverve
SUBSTANTIV
Norrønt hverfi i sammensetning
krets, klynge
nynorskordboka
kverv
SUBSTANTIV
Jf kvarv
Ring, krins, boge av noko, til dømes hus
Husa stod i ein kverv kring tunet
kvervel
kverv
SUBSTANTIV
Samanheng med kverv og kvarv
Omfar av bord i ein båt
Rekkje av garnmasker
kverv
ADJEKTIV
Norrønt hverfr
Særleg om båt: som går skeivt eller dreiar til eine sida
Som lett forsvinn; udryg
Snar, snøgg
kverve
SUBSTANTIV
Norrønt hverfi i samansetningar
ring, krins, kverv
I eitt kverve (i ei klyngje; òg overf: område)
Omkverve