bokmålsordboka
krossved
SUBSTANTIV
nynorskordboka
kross
SUBSTANTIV
Norrønt kross, gjennom gammalengelsk eller gammelirsk; frå latin crux
I Romarriket: vanærande straffereiskap, brukt til dødsstraff, laga av ein loddrett stolpe med laust tverrtre til å hengje brotsmenn på; kors
Jesus hang på krossen
Symbol for Kristus og kristendomen; kors
Stride for krossen
Finne fred ved krossen
I overført tyding: tung lagnad, bør; pine, plage; (stor) sorg, liding; kors
Ha ein kross å bere
Stor vanske, uløyseleg problem; kors
Som etterledd i ord som:
Figur eller ting på skap som ein kross ofte nytta som symbol; kors
Krossen i flagget
Bere ein kross rundt halsen
Setje kross på ei grav
Som etterledd i ord som:
Som etterledd i ord som:
Sentrum på ein liten stad; vegeskil
Dei bur nede i krossen
Krype til krossen
I kross og krok
I ulike leier, til ulike kantar
Leggje i kross
Plassere tvers over einannan
Ikkje leggje to pinnar i kross
La vere å hjelpe til, ikkje lyfte ein finger
Kross på halsen!
æresord!
krossband
SUBSTANTIV
I anatomi: band som held saman skjenebeinet og lårbeinet
Til 1984: open trykksaksending eller liknande til lågare porto
krossbein
SUBSTANTIV
Om lag trekanta bein i ryggsøyla, over bekkenhola; korsbein
krossblom, krossblome
SUBSTANTIV