wordify
bokmålsordboka
klaffe
VERB
Lavtysk klappen
passe, lykkes
I dag klaffet alt
Få noe til å klaffe
klaffebord
SUBSTANTIV
Bord med klaff(er)
nynorskordboka
klaff, klaffe
SUBSTANTIV
Lågtysk klappe, med, innverknad frå eldre tysk Klaff ‘spalte, opning’
Dekke, plate, lem, lok med hengsle(r)
Slå opp klaffane på bordet
I overført tyding:
Tei still! hald kjeft!
Steng klaffen!
slå
Skuve klaffen frå
Ventil som opnar og stengjer seg
Hjarteklaff
Ventilklaff
Brett på lue, over lommeopning eller liknande
klaffe
VERB
Lågtysk klappen; sjå klaff
Høve, falle vel i hop; ordne seg
Få noko til å klaffe
klaffebord
SUBSTANTIV
Bord med klaff(ar)
klaffefeil
SUBSTANTIV
Jamfør hjartefeil