bokmålsordboka
jage
VERB
Sent norrønt jaga (dýr), av lavtysk jagen
Være på jakt etter; forfølge
De jagde slagbjørnen i dagevis
Politiet jagde forbryterne
Brukt som adjektiv
Føle seg som et jaget dyr
Jage opp
Drive eller skremme ut fra skjulested
Jage opp vilt
Skysse av sted; drive
Jage buskapen på beite
Jage noen på dør
Jage på flukt
Være i sterk fart; fare fort
Jage av sted i strak galopp
Brukt som adjektiv
Storm med jagende skyer
Komme i jagende fart
Jage på
Drive fram
Skynde seg
Jage på hesten
Jage på for fullt
Angsten jaget gjennom meg
Brukt som adjektiv
En jagende smerte
Jage etter kjærlighet og lykke
Jage fra det ene til det andre
jager
SUBSTANTIV
Person eller dyr som jager; driver
Hunden hennes er en god jager
Mindre, hurtiggående krigsskip; destroyer
Trekantet stagseil foran stagsegl på seilbåt
jagerbom
SUBSTANTIV
På seilfartøy: fortsettelse av klyverbom
jagerbomber
SUBSTANTIV
jagerfly som kan bære bombelast og styrbare raketter
nynorskordboka
jage
VERB
Seint norrønt jaga (dýr), av lågtysk jagen
Vere på jakt etter; forfølgje
Dei drog til fjells for å jage rein
Politiet jagar bandittane
Brukt som adjektiv
Eit jaga offer
Jage opp
Drive eller skremme ut frå skjulestad
Jage opp ein hare
Skysse av stad; drive
Jage buskapen på beite
Jage nokon på dør
Vere i sterk fart; fare fort
Jage av stad
Brukt som adjektiv
Eit jagande tempo
Jage på
Drive fram
Skunde seg
Jage på hesten
Ho treiv øks og sag og jaga på
Redsla jaga gjennom meg
Brukt som adjektiv
Ei jagande pine
Jage etter lykka
Jage etter gods og gull
jage opp
Drive eller skremme ut frå skjulestad; støkkje
Jage opp ein hare
Sjå: jage
jage på
Drive fram; skunde seg
Jage på hesten
Ho treiv øks og sag og jaga på
Sjå: jage