bokmålsordboka
gangar
SUBSTANTIV
Fra nynorsk, jamfør norrønt gangari
(musikk til) norsk folkedans
gangart
SUBSTANTIV
Måte et dyr, særlig hest, går eller løper på
En islandshest har fem gangarter: skritt, trav, galopp, tølt og pass
Holde seg til rett gangart
Måte et menneske går på; ganglag
Ha en gyngende gangart
nynorskordboka
gangar
SUBSTANTIV
Norrønt gangari
Person eller dyr som går; gåar
Vere ein dårleg gangar
Norsk folkeleg pardans i 6/8 eller 2/4 takt
Musikk til gangar
gangart, gongeart
SUBSTANTIV
Måte eit dyr, særleg hest, går eller spring på
Hingsten slo over i feil gangart
Måte eit menneske går på; ganglag
gang
SUBSTANTIV
Norrønt gangr; samanheng med
Det å gå på føtene; gåing, gonge; ganglag
Gang kring juletreet
Gå den tunge gangen til kemneren
Kjenne nokon på gangen
Som etterledd i ord som:
Rekkje av steg i ei utvikling eller ein prosess
Livsens gang
Gangen i arbeidet
Gangen i filmen
Arbeidet går sin vande gang
Som etterledd i ord som:
Få gang i ølet
Setje gang på deigen
Gjæringsmiddel, gjær
Ytterrom mellom inngangsdør og andre rom i eit hus; smalt, langt rom til å gå gjennom (og med dører inn til andre rom); entré, korridor
Vente ute på gangen
Set skoa frå deg i gangen
Smal passasje eller veg
Som etterledd i ord som:
Tunnel, kanal, løp
Grave gangar i jorda
Som etterledd i ord som:
Ein gang mat
Ein gang sengeklede
Gå nokon/noko ein høg gang
Kunne måle seg med eller overgå noko eller nokon
Dei gjekk sine forgjengarar ein høg gang
Skipet gjekk verdas flottaste cruiseskip ein høg gang
I gang
I rørsle, i fart
I verksemd, i drift
I gjenge
Toget er i gang
Setje klokka i gang
Kome i gang med arbeidet
Krigen er i full gang
Få i gang nye kurs
På gang
I emning
Noko var på gang