wordify
bokmålsordboka
fortvilet, fortvila, fortvilt
ADJEKTIV
håpløs, håplaus; desperat
Et fortvilet rop om hjelp
Kjempe fortvilet
Ikke se så fortvilet ut
Svært vanskelig, umulig
Situasjonen er fortvilet
fortvile
VERB
Fra lavtysk; av for- og tvile
Oppgi håpet; bli fortvilet, resignere
Hun fortvilte over situasjonen
Ikke fortvil!
nynorskordboka
fortvila, fortvilt
ADJEKTIV
Perfektum partisipp av fortvile
Utan von; oppgjeven, ulykkeleg; desperat
Vere fortvila over noko
Eit fortvila rop
Svært vanskeleg, umogleg
Ein fortvila situasjon
fortvile
VERB
Frå lågtysk; av for- og tvile
Gje opp vona; bli eller vere fortvila
Ikkje fortvil!
Han fortvilte over situasjonen