wordify
bokmålsordboka
forse
VERB
Fra lavtysk; av for-
nynorskordboka
forsetje, forsette
VERB
Setje gale; forleggje; misse, miste
Forsetje saksa
øyde opp, sløse bort
Forsetje pengane
Føre, drive ut or kurs
Skipet vart forsett
Setje i knipe; presse (hardt); gå hardt på; plage; pine
Myggen er åt å forsetje meg
forgjere; ta makta over
Bli forsett av redsle
forsjå
VERB
Frå lågtysk; av for-
forsett
ADJEKTIV
Perfektum partisipp av forsetje
lei, utgjord, forbaska
Forsett (til) vêr