bokmålsordboka
dysterhet
SUBSTANTIV
Det å være dyster; mørke; tungsinn
De var preget av sorg og dysterhet
dyster
ADJEKTIV
Fra lavtysk
Et dystert landskap
Ha dystre minner fra bardommen
Så dyster du ser ut!
nynorskordboka
dyste
VERB
Av dust
Riste (så noko fyk)
Refleksivt:
Dyste seg
Briske seg
dyster
ADJEKTIV
Frå lågtysk
Ein dyster skog
Leggje fram dystre prognosar om meir ekstremvêr
Kvifor ser du så dyster ut?
dyste seg
Briske seg; Sjå: dyste