wordify
bokmålsordboka
drukning
SUBSTANTIV
kvelning som skyldes at lufttilførselen til lungene blokkeres av vann eller annen væske; jamfør drukne
Dø av drukning
Han reddet en fireåring fra drukning
drukningsdød
SUBSTANTIV
død som følge av drukning
Lide drukningsdøden
drukningsulykke
SUBSTANTIV
ulykke der noen drukne
Tallet på drukningsulykker har gått noe ned det siste året
nynorskordboka
drukning
SUBSTANTIV
kveling som følgje av at tilførsla av luft til lungene blir blokkert av vatn eller anna væske; jamfør drukne
Bli redda frå drukning
Etterforske drukninga som kriminalsak
drukningsdaude
SUBSTANTIV
daude som følgje av drukning drukningsdød
Ho berga broren sin frå drukningsdauden
drukningsulykke, drukningsulukke
SUBSTANTIV
ulykke der nokon ulukke
Ho mista ektemannen og sonen i ei drukningsulykke