bokmålsordboka
SUBSTANTIV
Fra lavtysk, nederlandsk opphavlig kanskje, fra spansk
Svak til middels sterk vind med styrke fra 3, 4 til 10, 7 m/s
Lett, laber, frisk bris
SUBSTANTIV
Lavtysk bretling av eldre bredling ‘stekefisk’, beslektet med bred
Liten sildefisk med skarp kjøl under buken, Sprattus sprattus
Legge ned brisling som sardiner
SUBSTANTIV
Av brisk
Utkok av einer
SUBSTANTIV
Egentlig ‘noe som knitrer i ilden’
Strø golvet med brisk
nynorskordboka
bris
SUBSTANTIV
Frå lågtysk, nederlandsk opphavleg kanskje, frå spansk
Veik til mellomsterk vind med styrke 3,4–10,7 m/s (3–5 på Beauforts vindskala)
Lett, laber, frisk bris
bris
SUBSTANTIV
Kanskje frå tysk
Knutar eller eitlar i dyrekjøt
Kjøt med eitlar
Særleg hos foster og ungdyr: lymfeliknande organ fremst i brysthola
Nemning på bukspyttkjertelen
brisk
SUBSTANTIV
Lågtysk brits(ch)e, briske; samanheng med brett
(veggfast) sovebenk av tre (i celle, koie og liknande)
briskelog
SUBSTANTIV
Saft av briskebær