wordify
bokmålsordboka
bitter
SUBSTANTIV
Substantivering av bitter
Søtlig brennevin tilsatt forskjellige bitterstoff
Gå til ordforklaring for "bitter"
bitter
ADJEKTIV
Fra lavtysk, samme opprinnelse som norrønt bitr ‘bitende’
Som er skarp i smaken; besk
Bitre mandler
Medisinen smakte bittert
hard, uforsonlig
Bitter strid
De var bitre fiender
Krenket, skuffet
Være bitter og innesluttet
Bli bitter av all motgangen
Som ikke svarer til det en håpte; skuffende
Det er bittert å måtte gi opp nå
Gå til ordforklaring for "bitter"
bitterhet
SUBSTANTIV
Av bitter
Det at noe har bitter smak
Fin fylde og god bitterhet
Følelse av å være krenket
Bli fylt av bitterhet
Bemerkningen skapte stor bitterhet
Gå til ordforklaring for "bitterhet"
bitterstoff
SUBSTANTIV
Av bitter
Plantestoff som smaker beskt
Gå til ordforklaring for "bitterstoff"
nynorskordboka
bitter
SUBSTANTIV
Substantivering av bitter
Søtleg brennevin som er tilsett bitterstoff
bitter
ADJEKTIV
Frå lågtysk, same opphav som norrønt bitr ‘bitande’
Som er skarp i smaken; beisk
Bitre mandlar
Smake bittert
hard, uforsonleg
Bitter strid
Vere bitre fiendar
Krenkt, vonbroten, skuffande
Bli bitter av all motgangen
Som ikkje svarer til det ein vona; skuffande
Det var bittert å sjå det ende slik
bitterheit
SUBSTANTIV
Frå bokmål; jamfør bitter
Det at noko har bitter smak
Vin med mykje aroma og bitterheit
Kjensle av å vere krenkt
Utan snev av bitterheit
bittersalt
SUBSTANTIV
magnesiumsulfat til medisinsk bruk