besynderleg | Wordify

bokmålsordboka

ADJEKTIV

Fra lavtysk; av synderlig

Som stikker seg ut; merkverdig, rar, underlig

Det var da en besynderlig oppførsel

Et besynderlig utseende

Være kledd på en høyst besynderlig måte

SUBSTANTIV

Noe som er besynderlig; eiendommelighet, særegenhet

Nå er jeg lei av hans besynderligheter

I denne saken tar overraskelsene og besynderlighetene ingen ende

nynorskordboka

besynderleg

ADJEKTIV

Frå l.ty.; av synderleg

Som stikk seg ut; underleg, merkeleg, påfallande, rar

Det var besynderleg til åtferd

Ein besynderleg framgangsmåte

Vere kledd på ein besynderleg måte