wordify
bokmålsordboka
besynderlig
ADJEKTIV
Fra lavtysk; av synderlig
Som stikker seg ut; merkverdig, rar, underlig
Det var da en besynderlig oppførsel
Et besynderlig utseende
Være kledd på en høyst besynderlig måte
Gå til ordforklaring for "besynderlig"
besynderlighet
SUBSTANTIV
Noe som er besynderlig eiendommelighet, særegenhet
Nå er jeg lei av hans besynderligheter
I denne saken tar overraskelsene og besynderlighetene ingen ende
Gå til ordforklaring for "besynderlighet"
nynorskordboka
besynderleg
ADJEKTIV
Frå l.ty.; av synderleg
Som stikk seg ut; underleg, merkeleg, påfallande, rar
Det var besynderleg til åtferd
Ein besynderleg framgangsmåte
Vere kledd på ein besynderleg måte