bokmålsordboka
VERB
Fra lavtysk opprinnelig ‘bekrefte (et dokument) med segl’
Besegle en overenskomst
Besegle et vennskap (høytidelig stadfeste)
Dermed var deres skjebne beseglet
nynorskordboka
stadfesting
SUBSTANTIV
Norrønt staðfesting
Det å stadfeste; sanning
Få ei skriftleg stadfesting av el. på vedtaket
stadfeste
VERB
Av stad og feste
Slå fast at noko er rett eller gjeld; vedta fast, sanne
Høgsterett har stadfesta dommen
Meldinga er ikkje stadfesta