bokmålsordboka
SUBSTANTIV
Av lavtysk scheden ‘skille’
Det å skilles eller ta farvel
De reiste uten å ta avskjed
De tok ømt avskjed med hverandre
Avskjedens time
En tårevåt avskjed
Det å slutte i eller bli avsatt fra et embete eller en stilling
Søke avskjed
Avskjed i nåde
Avgang etter oppnådd aldersgrense eller etter søknad
Avskjed på grått papir
Plutselig oppsigelse
SUBSTANTIV
Avskjed oppsigelse
Personalsaken resulterte i en avskjedigelse
SUBSTANTIV
fest der en markerer en avskjed et farvel
Kollegaene arrangerte avskjedsfest for henne
SUBSTANTIV
stund da en tar farvel
En trist avskjedsstund
nynorskordboka
avskjed
SUBSTANTIV
Gjennom bokmål, frå lågtysk scheden ‘skilje’
Det å skiljast eller ta farvel; avskil
Ta avskjed med nokon
Ein trist avskjed
Det å slutte i eller bli avsett frå eit embete eller ei stilling
Søkje avskjed
Avskjed på grått papir
Plutseleg oppseiing
Han fekk avskjed på grått papir
Avskjed i nåde
Avgang etter oppnådd aldersgrense eller etter søknad
Ho fekk avskjed i nåde
avskjedsbrev
SUBSTANTIV
brev der ein tek avskjed med nokon; avskilsbrev
Han la att eit avskjedsbrev då han reiste
avskjedsdag
SUBSTANTIV
dag da ein tek avskjed avskilsdag
Avskjedsdagen nærmar seg
avskjedshelsing
SUBSTANTIV
helsing brukt ved avskjed avskilshelsing
I gravferda las presten opp ei avskjedshelsing frå barna
Elevane hadde kjøpt ei avskjedshelsing til læraren på den siste skuledagen