bokmålsordboka
SUBSTANTIV
Norrønt bréf, av middelalderlatin breve (scriptum) ‘kort (skriv)'
Skriftlig melding sendt med posten i konvolutt
Skrive brev
Sende brev til noen
Få brev i posten
Motta anonyme brev
åpent brev
Skriftlig henvendelse til en person eller myndighet som offentliggjøres i pressen
I religiøst språk: skrift som opprinnelig var fra en apostel til en menighet eller person
Paulus’ brev til romerne
Paulus’ brev til Titus
Dokument som hjemler, bekrefter, erklærer noe
Få brev på noe
brevandrer
SUBSTANTIV
Av bre
SUBSTANTIV
Smeltevann fra bre
nynorskordboka
brev
SUBSTANTIV
Norrønt bréf, mellomalderlatin breve (scriptum) ‘stutt (skriv)'
Skriftleg melding (send med posten i konvolutt)
Eit handskrive brev
Skrive brev til nokon
I religiøst mål: skrift som opphavleg er frå ein apostel til ein kyrkjelyd eller einskildperson
Paulus’ brev til romarane, Titus
Skriven melding til kunngjering, stadfesting eller heimel; dokument
Handelsbrev
Pantebrev
Setje opp eit brev
Syne brev for (godtgjere eigedomsretten til (noko))
Ha brev på (krevje særrett til (noko))
Ope brev
Bladstykke og liknande vendt til ein namngjeven person med ynske om offentleg svar
Stykke papir eller papp som ei viss mengd nåler, knappar og liknande er festa til eller pakka inn i
Eit brev trykknappar
brevatn, bredevatn
SUBSTANTIV
Vatn som kjem frå ein bre
brevandrar, bredevandrar
SUBSTANTIV
Sjå det
brevark
SUBSTANTIV
Ark brevpapir