wordify
bokmålsordboka
alvorlighet
SUBSTANTIV
Det at noe er alvorlig; alvor
Sykdommens alvorlighet
Noe som er alvorlig
Hverdagens alvorligheter
alvorlighetsgrad
SUBSTANTIV
grad av alvorlighet
nynorskordboka
alvor
SUBSTANTIV
Norrønt alvara, opphavleg ‘det å vere heilt sann, ærleg’
Verkeleg meining, fast overtyding
Meine noko i fullt alvor
På ramme alvor
Seie noko med stort alvor
Blande skjemt og alvor
Ta på alvor
Ta noko(n) høgtideleg, seriøst
Medgi tydinga, rekkjevidda av noko(n)
Ta klimaendringar på alvor
Dei synest ikkje dei blir tekne på alvor
Dette er eit problem som må takast på alvor
(hard) røyndom, realitet; rekkjevidd
Uvêret tok til for alvor
Ikkje forstå alvoret i situasjonen
Dødsens alvor
Blodig alvor
Gjere alvor av noko
Stø framferd; alvorleg lag
Det finst ikkje alvor i ho, ho berre tøysar
Det gjeld å syne alvor i arbeidet
alvorsgrad
SUBSTANTIV
grad av alvor
alvorsord
SUBSTANTIV
Av alvor
ord til formaning
Seie nokon eit alvorsord
alvorskvinne
SUBSTANTIV
alvorleg kvinne