aber | Wordify

bokmålsordboka

SUBSTANTIV

Fra tysk ‘men’

hake, ulempe, uheldig forhold, men

Det er et aber ved saken

Aberet er at dette er kostbart

SUBSTANTIV

Av latin aberrare ‘vike av’

I astronomi: tilsynelatende endring i en stjernes posisjon på grunn av lysets og jordas bevegelse

Forskjell mellom en gjenstand og det bildet en får av gjenstanden når lysstrålene fra den brytes gjennom en linse

I biologi: unormal endring i et kromosom under celledeling

nynorskordboka

aber

SUBSTANTIV

Frå tysk ‘men’

men, ulempe, hake

Det er eit aber ved saka

Aberet er at dette er kostbart

aberrasjon

SUBSTANTIV

Frå latin , av aberrare ‘vike av’

I astronomi: tilsynelatande endring i posisjonen til ei stjerne på grunn av jordrørsla og lysfarten

Feil i biletet frå ei linse

I biologi: unormal endring i eit kromosom under celledelinga