wordify
bokmålsordboka
ymt
SUBSTANTIV
Av ymte
Forsiktig antydning, vink
Hun hørte ikke et ymt om saken
ymte
VERB
Norrønt ymta
Snakke forsiktig om, antyde
Han ymtet om at han ville selge huset
Ymte frampå om noe
ymis
ADJEKTIV
Norrønt ýmiss, flertall ýmsir
forskjellig
I flertall: noen
ymse
ADJEKTIV
Samme opprinnelse som ymis
forskjellig, ulik
Komme med ymse innvendinger
Det var så ymse med været den sommeren (både godt og dårlig)
nynorskordboka
ym
SUBSTANTIV
Norrønt ymr
Veik, uklar lyd; om
Han høyrde ein ym langt borte
Uklar kjensle
Det gjekk ein ym gjennom henne
ymt
SUBSTANTIV
Norrønt ymtr; av ymte
Det å ymte, ymting, uklar tale; noko som er ymta, halvdrege ord
Eg høyrde ymt om det
Eg fekk ein ymt om det
ymsing
SUBSTANTIV
byting, skifting; òg: sådskifte
eving, tvil, tviking
ymisskap
SUBSTANTIV
Sjå -skap
Det å vere forskjellig; ulikskap