bokmålsordboka
vert
SUBSTANTIV
Lavtysk wert
gjestgiver; person som tar imot gjester og trakterer dem
Hotellvert, krovert
Verten bad gjestene til bords
Ordtak:
Glemme, se bort fra viktige ting som senere skaper vansker
Gjøre regning uten vert
Huseier; person en leier hos
Verten kastet ut leieboerne
Person, institusjon som etter avtale driver eiendommen sin for en annen parts regning (for eksempel staten)
Skaffe vert til forsøksdrift
Dyr, plante som en snylter lever på
Mennesket er vert for bendelorm
vertebrat
SUBSTANTIV
Fra latin av vertebra ‘ryggvirvel’
vertikal
SUBSTANTIV
loddrett linje; loddrett anbrakt konstruksjonsdel
I slalåm: sammenstilling av minst tre vertikalporter
vertikalakse
SUBSTANTIV
nynorskordboka
vert
SUBSTANTIV
Lågtysk wert; truleg samanheng med verd og kanskje samanheng med vord
Person som tek mot gjester og trakterer dei; kjøkemeister; gjestgjevar
Hotellvert
Krovert
Verten bad gjestene til bords
Ordtøke:
Gløyme, sjå bort frå viktige ting, noko som seinare skaper vanskar
Gjere rekning utan vert
Huseigar
Verten kasta ut leigebuarane
Person, institusjon som etter avtale driv eigedomen sin for ein annan parts (til dømes statens) rekning
Skaffe vert til forsøksdrift
Menneske, dyr eller plante som ein snyltar lever på
Mennesket er vert for bendelorm
vertbyte, vertsbyte
SUBSTANTIV
vertsdyr, vertdyr
SUBSTANTIV
Dyr som er vert for ein annan organisme el eit virus