wordify
bokmålsordboka
gjestgiver
SUBSTANTIV
Fra tysk
Person som tar imot reisende og gir dem kost og losji mot betaling
gjestgiveri
SUBSTANTIV
Hus der en tar imot reisende
Ta inn på gjestgiveri
gjestgivergård, gjestgivergard
SUBSTANTIV
gjestgiveri
nynorskordboka
gjestgjevar, gjestgivar
SUBSTANTIV
Frå tysk
Person som tek imot reisande og gjev dei hus og mat mot betaling
gjestgjevargard, gjestgivargard
SUBSTANTIV
Hus som ein gjestgjevar driv; gjesteheim, vertshus