wordify
bokmålsordboka
varmer
SUBSTANTIV
Gjenstand, plagg som varmer eller beskytter mot kulde
Kaffevarmer, ørevarmer
varmeregulator
SUBSTANTIV
termostat
varmeregulering
SUBSTANTIV
Temperaturregulering
varme
SUBSTANTIV
Det å være varm; (forholdsvis) høy temperatur
Varmen fra ovnen
Om radiator og lignende:
Skru av, på varmen
Sol og varme
30 graders varme
En blir slapp i varmen
Holde varmen (i kroppen)
Steke noe ved jevn varme
oppvarming
300 kr måneden for lys og varme
Hjertelighet; det å være varm
Bli møtt med varme
Kjærlighet og varme
Varmen i smilet
ild
Gjøre opp varme
Kaste noe på varmen
La varmen gå ut
Fys. energi som skriver seg fra uordnet bevegelse i molekylene eller atomene i en stoffmasse
nynorskordboka
varmar
SUBSTANTIV
Innretning, plagg som varmar (opp) eller held kulden ute
Vassvarmar
øyrevarmar
varme
SUBSTANTIV
Norrønt vermi; av varm
Det å vere varm; (heller) høg temperatur; verme
Varme frå omnen
Skru av, på varmen i eit rom (dvs varmeomnen e l)
Våren er her med sol og varme
Halde varmen (i kroppen)
Steikje med jamn varme
oppvarming
300 kr månaden i lys og varme
Det å vere varm; verme
Bli møtt med varme
Varmen i smilet
bål, eld; glør; verme
Gjere opp varme
Kaste noko på varmen
La varmen gå ut
Varmen er laus! (det brenn!)
I fysikk: energi som skriv seg frå uordna rørsler i molekyla, atoma i ein stoffmasse; verme
varme
VERB
Norrønt verma; av varm
Gjere varm; få temperaturen til å stige; verme
Varme vatn
Varme seg ved bålet
Varme opp eit rom
Omnen varmar godt
Drikke noko som varmar
Varme opp før ei idrettstevling med jogging og tøying
Varme øyra, ryggen på (gje (nokon) lusingar, pryl)
Gjere varm, glad
Det varmar meg om hjartet