wordify
bokmålsordboka
utreise
SUBSTANTIV
reise ut av et land
reise utover eller reise ut fra et sted
utreisetillatelse
SUBSTANTIV
Tillatelse fra offentlige myndigheter til utreise
utreist
ADJEKTIV
Stempel i pass: (som har) reist ut
nynorskordboka
utreise, utreis
SUBSTANTIV
reise ut frå eit land
reise ut frå ein stad
Utreise og heimreise
utreiseløyve
SUBSTANTIV
Løyve frå styresmaktene til å reise utanlands
Søkje om, få utreiseløyve
utreisle
SUBSTANTIV
Av reie og ut
utbetaling; utgift; avgift, skatt
Vere tyngd av skattar og utreisle
utstyr, utrusting
Hæren har god utreisle