bokmålsordboka
utflukt
SUBSTANTIV
Etter tysk, lavtysk
Kortere tur, ekskursjon
En fire timers utflukt med buss
Oftest flertall: påskudd, påskott
Komme med dumme utflukter
utfluktssted
SUBSTANTIV
nynorskordboka
utflukt
SUBSTANTIV
Frå lågtysk; av ut og fly
Ei klasse på utflukt til sjøen
Påskot (for å sleppe unna), orsaking, førebering
Kome med allslags dumme utflukter