wordify
bokmålsordboka
ubendig
ADJEKTIV
Etter tysk; av bånd band ‘ikke fastbundet’
ustyrlig, voldsom, vill
Ha en ubendig lyst, trang til noe
nynorskordboka
ubendig
ADJEKTIV
Frå tysk; av band eigenleg ‘ikkje fastbunden’
ustyrleg, sterk, vill
Ha ubendig trong, lyst til noko