bokmålsordboka
skratt
SUBSTANTIV
Av skratte
Skrattende lyd
Høy latter
Slå opp en skratt
skratte
VERB
Lydord
Gi en høy, skjærende lyd
Grammofonen skrattet
En rype skrattet oppe i lia
Le høyt, gaple
skrattle
VERB
skrå
ADJEKTIV
Lavtysk schrat ‘skrå’, av schraden ‘skjære’
skjev, hellende
Flyet kom i skrå flukt mot rullebanen
De skrå bredder
Scenen, teateret
Som substantiv:
På skrå
På skjeve, på snei
nynorskordboka
skratt
SUBSTANTIV
Av skratte
Skrattande lyd
Høg lått
Setje i ein skratt
skratt
ADJEKTIV
Truleg av skratte
Ein skratt kar
skrattsalve
SUBSTANTIV
salve av lått
skratte
VERB
Lydord
Gje ein høg, skjerande lyd
Grammofonen skratta
Le høgt, skogre
Gapskratte
Skratte og le
Om fuglar: kakle, skvatre
Ei rype skratta oppe i lia