bokmålsordboka
sikring
SUBSTANTIV
Mekanisme til å sikre noe med
Sikringen på et gevær, en håndgranat
Innretning i elektrisk ledningssystem som bryter strømmen når den blir for sterk
En 10 amperes sikring
Det røk en sikring
sikring
SUBSTANTIV
Det å sikre
Bygge en demning til sikring mot flom
Bli dømt til fire års fengsel og tre års sikring
sikringsanstalt
SUBSTANTIV
Anstalt der en plasserer lovbrytere for å hindre at de begår nye lovbrudd
sikringsboks
SUBSTANTIV
Boks, skap til sikringer i et elektrisk ledningsnett
nynorskordboka
sikring
SUBSTANTIV
Same opphav som sikring
Innretning (til dømes plugg med smeltetråd) som bryt straumen når han blir for sterk
Ein sikring på ti ampere
Der gjekk, rauk ein sikring
sikring
SUBSTANTIV
Av sikker
Det å sikre, bli sikra eller vere sikker, trygg; trygd, vern
Byggje ei demning til sikring mot flaum
Rettsleg rådgjerd som skal hindre at ein lovbrytar gjer nye brotsverk
Bli dømd til to års fengsel og åtte års sikring
Mekanisme til å sikre noko med
Sikringa på eit gevær, ein handgranat
sikringsanstalt
SUBSTANTIV
Anstalt der ein plasserer lovbrytarar for å hindre at dei gjer nye brotsverk
sikringsbelte
SUBSTANTIV
Belte som sikrar ein mot noko, særleg belte i fly- el bilsete; jf bilbelte og setebelte