wordify
bokmålsordboka
rettelig
ADJEKTIV
Av rett og rett
virkelig, ordentlig
Føle seg som en rettelig sjøkar
Særlig som adverb:
En rettelig flink gutt
Som adverb: med rette
Få det som en rettelig har krav på
nynorskordboka
retteleg
ADJEKTIV
Norrønt réttligr, réttiliga; av rett
verkeleg, ordentleg, skikkeleg
Eit retteleg slag
Adverb: heilt (ut), reint, til gagns
Det var retteleg ein kraftkar
Svært
Ein retteleg fin dag
Adverb: med rette
Få det som ein retteleg har krav på