wordify
bokmålsordboka
prove
VERB
Norrønt prófa, gjennom lavtysk, fra latin probare; jamfør prøve
bevise
provençaler
SUBSTANTIV
Fra fransk av Provence, samme opprinnelse som latin provincia ‘provins’
Person fra landskapet Provence i Sør-Frankrike
provencalsk, provençalsk
SUBSTANTIV
oksitansk dialekt i Provence i Sør-Frankrike
Skriftspråk som bygger på dialektene i Sør-Frankrike
nynorskordboka
prove
VERB
Norrønt prófa, gjennom lågtysk, frå latin probare; sjå prov
Føre prov for, stadfeste som sant; overtyde om
provent
SUBSTANTIV
Norrønt próvenda, próventa, frå latin; jamfør prebende
Livsvarig underhald i (katolsk) geistleg institusjon (oftast kloster) mot godtgjersle
proveniens
SUBSTANTIV
Av latin provenire ‘kome fram’
opphav, utspring, avstamming, kjelde
Proveniensen til eit ord
I skogbruksfagmål før: trerase som var tilmåta vêrlaget på veksestaden; no i regelen: bestand av skogstre i eit lokalmiljø, anten trea har opphavet sitt der eller frø eller planter er innførte frå ein annan stad; økotype
provençalar
SUBSTANTIV
Frå fransk
Person frå distriktet Provence i Sør-Frankrike