bokmålsordboka
VERB
Fra lavtysk ‘vise ved hjelp av kjensgjerninger’
Kan du bevise det?
Det beviser ingenting
Bevise en påstand
Vise ved handling eller holdning
Bevise sin takknemlighet
ADJEKTIV
Som kan bevise
Beviselig løgn
Brukt som adverb
Det er beviselig galt
nynorskordboka
bevise
VERB
Gjennom bokmål, frå lågtysk
beviseleg, bevisleg
ADJEKTIV
Frå lågtysk bewislik
Som det finst bevis for; faktisk
Ei beviseleg underbudsjettering
Brukt som adverb
Talet er beviseleg gale