wordify
bokmålsordboka
pris
SUBSTANTIV
Gjennom lavtysk, fra fransk; samme opprinnelse som prise
I uttrykket
Gi til pris (prisgi)
pris
SUBSTANTIV
Norrønt príss ‘ære, ros, stas, prakt’, fra gammelfransk, latin pretium ‘verdi, pris’
Verdi i penger, kostnad, takst
Være verdt sin pris
Kjøpe noe til lav pris
Ligge, stå høyt i pris
Prisen på melk
I overført betydning:
Ikke for noen pris
Absolutt ikke
Sette pris på noe
Verdsette, sette høyt
For enhver pris
Absolutt, endelig
Premie ved konkurranse
De tok første og andre pris
ros, berømmelse
Takk og pris
Synge fedrelandets pris
Lov og pris
pris
SUBSTANTIV
Fra fransk; egentlig samme opprinnelse som pris
Klype snustobakk
Ta seg en pris
prisavhandling
SUBSTANTIV
Avhandling som belønnes med en pris
nynorskordboka
pris
SUBSTANTIV
Frå fransk eigenleg same opphav som II pris
Klype snus
Ta seg ein pris
pris
SUBSTANTIV
Norrønt príss ‘ære, lov, stas, prakt’, gjennom lågtysk over gammalfransk frå latin pretium ‘verdi’
Verdi i pengar, takst
Liggje, stå høgt i pris
Kostpris
Maksimalpris
Mjølkepris
Setje pris på
Verdsetje (noko), setje høgt, like
Ikkje for nokon pris
Slett ikkje, avgjort ikkje, på ingen måte
Premie (til dømes gullmedalje) i tevling
Ta førsteprisen
ærespris
I overført tyding:
Ta prisen
Bli best
ros, vellæte, lovprising
Lov og pris
Syngje vinens pris
Takk og pris
pris
SUBSTANTIV
Eigenleg same opphav som prise
fangst, bytte; berre i uttrykk
Gje til pris (prisgje)
prisavhandling
SUBSTANTIV
Avhandling som blir påskjøna med ein pris