wordify
bokmålsordboka
prektig
ADJEKTIV
Fra tysk, av lavtysk pracht ‘prakt’
praktfull, storslått
En prektig seremoni
utmerket, utmerka, fortreffelig
Det er en prektig ungdom vi har
Moralsk uklanderlig, hederlig
En prektig kar
Nedsettende:
Et dydsmønster
Du er jo så prektig, du
nynorskordboka
prektig
ADJEKTIV
Frå tysk; sjå prakt
praktfull, staseleg, storarta
Ein prektig seremoni
framifrå, gild, ypparleg
Ein prektig ungdom
Ironisk: uklanderleg, lytelaus
Gjere seg prektig (dvs til eit dydsmønster)