wordify
bokmålsordboka
fortreffelig
ADJEKTIV
Fra tysk opprinnelig ‘som overgår’
Svært god, utmerket, utmerka
En fortreffelig idé
De løste oppgaven på en fortreffelig måte
Brukt som adverb
Både maten og vinen smakte fortreffelig
fortreffelighet
SUBSTANTIV
Det å være fortreffelig, det å ha særlige evner eller kvaliteter
Sole seg i sin egen fortreffelighet
Lovprise teknologiens fortreffeligheter
nynorskordboka
fortreffeleg
ADJEKTIV
Frå tysk opphavleg ‘som overgår’
framifrå, glimrande
Ein fortreffeleg idé
Dei løyste det på ein fortreffeleg måte
Brukt som adverb
Dette smakte fortreffeleg!