bokmålsordboka
plugg
SUBSTANTIV
Fra lavtysk ‘tapp’
Tettvokst person
Gutten var en kraftig plugg
Tenne på alle pluggene
Også: bli eitrende sint
plugge
VERB
Slå, sette i plugg
Plugge igjen et hull
Plugge sko
Plugge inn et støpsel
nynorskordboka
plugg
SUBSTANTIV
Frå lågtysk ‘tapp’
Liten, tettvaksen person (gut eller mann)
Tenne på alle pluggane
Bruse opp, bli eitrande sinna
plugge
VERB
Slå plugg i noko
Plugge (att) eit hol
Plugge sko
I uttrykk:
Plugge inn
Setje støpsel i kontakt
plugge inn
Setje støpsel i kontakt; Sjå: plugge